علی مع الحق والحق مع العلی

علی مع الحق والحق مع العلی

وَ سَقــــــاهُمْ رَبُّهُــــمْ شَرابـــــاً طَــــهُوراً
علی مع الحق والحق مع العلی

علی مع الحق والحق مع العلی

وَ سَقــــــاهُمْ رَبُّهُــــمْ شَرابـــــاً طَــــهُوراً

میلاد حضرت عشق اباعبدالله مبارک...


تولد: سال سوم هجرت  و بعضى سال چهارم هجرت گفته اند.
مدت امامت : ده سال .
عمر شریف : 57 سال .
محل دفن : کربلا.
غاضب حق خلافت : یزید بن معاویه علیه العنة و العذاب .
مشهور الست که ولادت امام حسین علیه السلام در مدینه در سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت واقع شده است بعضى پنجم ماه مذکور نیز گفته اند.
ابن شهر آشوب رحمه الله مى گوید: ولادت آن حضرت پس از ده ماه و بیست روز از ولادت برادرش امام حسن علیه السلام ، و آن روز شنبه با پنجشنبه ماه شعبان سال چهارم هجرت بوده است .
و نیز گفته شده است که ما بین آن حضرت علیه السلام و بردارش امام حسن مجتبى علیه السلام فاصله نبوده مگر به اندازه مدت حمل ، مدت حلم شش ‍ ماه بوده است .
در توقیع حضرت صاحب الامر علیه السلام به قاسم بن علاء همدانى ولادت امام حسین علیه السلام روز پنج شنبه سوم ماه شعبان دانسته شده بعضى آخر ماه ربیع الاول سال سوم هجرت نیز گفته اند که خلاف مشهور است .
شاه شهیدان  نام : حسین علیه السلام ، در تورات شبیر و در انجیل طاب آمده است .
پدر: على بن ابى طالب علیه السلام .
مادر: فاطمه زهرا علیها السلام .
جد: رسول الله صلى الله علیه و آله .
جده : خدیجه بنت خویلد سلام الله علیها.
کنیه : ابوعبدالله و ابو على .
لقب : رشید، و فى ، طیب ، السید، الزکى ، المبارک ، التابع لرضات الله ، الدلیل على ذات الله ، سبط، شهید و سعید.
نقش نگین انگشتر امام حسین علیه السلام در فصول المهمه آمده است :
لکل اجل کتاب و در وافى از امام صادق علیه السلام روایت شده است :
حسبى الله و از امام رضا علیه السلام روایت شده است : ان الله بالغ امره
تولد امام حسین علیه السلام  شیخ طبرسى رحمة الله و دیگران به سند معتبر از امام رضا علیه السلام نقل کرده اند که چون امام حسین علیه السلام متولد شد، رسول اکرم صلى الله علیه و آله به اسماء بنت عمیس فرمود: مرا بیاور اسماء گفت : آن نوزاد مقدس را در جامه سفیدى پیچیده به محضر نبى اکرم صلى الله علیه و آله و سلم بردم ، حضرت او را گرفته در دامن قرار داد، در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه گفت .
جبرئیل نازل شد و گفت : خداى بزرگ سلام مى رساند و مى فرماید: چون على علیه السلام نسبت  به تو منزله هارون است نسبت به موسى پس او را به اسم پسر کوچک هارون نام گذار شبیر است و چون لغت عربى است او را حسین نام گذار.
پس پیامبر بزرگوار او را بوسه داد و گریست و فرمود: تو را معصیتى بزرگ در پیش است پروردگار را لعنت کن قاتل او را. فرمود اى اسماء این خبر را به فاطمه مگو چون روز هفتم شد نبى اکرم فرمود: فرزند مرا بیاور، چون او را به نزد آن حضرت بردم گوسفندى براى امام حسین علیه السلام عقیقه کرد، یک ران قربانى را به قابله داد و سر نوزاد عزیزش را تراشیده و به وزن موى سرش نقره صدقه داد  پس او را در دامن خود قرار داد و فرمود: اى اباعبدالله ، چه بسیار گران است بر من کشته شدن تو سپس نبى اکرم بسیار گریه مى کرد اسماء گفت : پدر و مادرم فداى تو باد، این چه گفتارى است که در روز نخستین ولادت بر زبان جارى کردى و امر نیز فرمودى و گریه مى کنى ؟!
حضرت فرمود: مى گویم بر این فرزند دلبند خود که گروهى ستمگر از بنى امیه او را خواهند کشت خدا نرساند به ایشان شفاعت مرا، خواهد کشت او را مردى که رخنه در دین من خواهد کرد و به خداوند بزرگ کافر خواهد شد.
نبى اکرم صلى الله علیه و آله گفت : خداوندا مى خواهم از تو در حق این دو فرزندم آنچه خواست ابراهیم در حق ذریت خود خداوندا، تو دوست دار ایشان را و دوست دار، هر که دوست مى دارد ایشان را و لعنت کن هر که ایشان را دشمن دارد لعنتى چندان که آسمان و زمین پر شود.

ایام‌ظهوروجود‌سرداران‌کربلا‌مبارک

داستانی از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام

یونس بن عبدالرّحمان - که یکى از یاران صدیق و از وکلاى امام صادق ، امام کاظم و امام رضا علیهم

 السلام بود - روزى به مجلس پُر فیض حضرت ابوالحسن ، امام موسى بن جعفر علیهما السلام وارد شد.

امام علیه السلام پس از مذاکراتى ، ضمن موعظه هائى گوناگون به او فرمود: اى یونس ! با مردم مدارا

 کن ؛ و هرکسى را به اندازه معرفت و شعورش با وى صحبت کن .

یونس اظهار داشت : اى مولایم ! مردم مرا به عنوان بى دین و زندیق خطاب مى کنند.

امام علیه السلام فرمود: گفتار مردم نباید در روحیّه و افکار تو تاءثیر بگذارد، چنانچه در دستان تو

 جواهرات باشد و مردم بگویند که سنگ ریزه است ؛ و یا آن که در دست هایت سنگ ریزه باشد و

بگویند که جواهرات در دست دارد، این گفتار هیچ گونه سود و یا زیانى براى تو نخواهد داشت .

مذهب ومرگ...

خداوندا به مذهبی ها بفهمان که مذهب اگر پیش از مرگ به کار نیاید


پس از مرگ به هیچ کار نخواهد آمد...













امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف

     




در عصر غیبتش که جهان کربلا شده


                باید برای عشق ، علی اکبری کنیم...






پیر غلام...

              

            وقف تو کردم جوانی را امام بی کفن


تا که در پیری شوم پیر غلامت یا حسین...





چای امام حسین علیه السلام...



رسول ترک (رضوان الله علیه) :



در جوانی همه نوع باده و می نوشیدم


راستش هیچ کدام چایی ارباب نشد ...





زندگی نیست این که ما داریم...

عشق دنیای دیگری دارد


شور و غوغای دیگری دارد


سرزمینی ست پشت دریاها


آسمان های دیگری دارد


زندگی پاسخ معمایی ست


که معمای دیگری دارد


عشق یک اتفاق پیچیده ست


ریشه در جای دیگری دارد


توی دنیای عشق حتی عشق


نام زیبای دیگری دارد


کربلا تا دمشق... آری عشق


ماجراهای دیگری دارد


عشق یک روزبر سر نی شد


و قضایای  دیگری  دارد...


گرچه امروز زخمی و خاکی ست


عشق فردای دیگری دارد



زندگی نیست این که ما داریم


عمر معنای دیگری دارد...


حب علی بن ابی طالب علیه السلام ...

قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : به درستی که من امیدوارم برای امتم از حب علی بن ابی طالب همان امیدی را که از لا اله الا الله دارم....



بشاره المصطفی، بحارالانوار ج 39 ص 249

میلاد حضرت امیرالمومنین حیدر کرار  علی علیه السلام بر حضرت بقیة الله الاعظم وهمه شیعیان ومحبینش مبارک...

سنگ شدن آب در در زیر پاى امام على علیه السلام


در کتاب مفتاح الجنة مرویست که روزى امیرالمؤ منین علیه السلام با یک نفر مرد خیبرى در راهى همراه شدند و در همه جا با هم بودند تا این که به رود خانه بزرگى رسیدند، آن حضرت دید مرد خیبرى عباى خود را بر روى آب انداخت و از آب گذشت و پاهایش با آب تر نشد چون خیبرى به آن طرف آب رسید به امیرالمؤ منین على علیه السلام خطاب کرد، و گفت : اى مرد اگر تو نیز مى دانستى آنچه که من مى دانم و بر زبان جارى مى کردى آنچه که من جارى کردم هر آینه از آب مى گذشتى ، و قدمت تر نمى شد پس خیبرى دید که على علیه السلام خطابى به آن کرد که آب چون سنگ بسته شد و از آن گذشت و پایش تر نشد خیبرى بسیار تعجب کرد پس آن حضرت فرمود: اى خیبرى تو چه چیز مى دانستى که به زبان جارى کرده و از آب گذشتى خیبرى گفت : من نام وصى حضرت خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله را به زبان جارى کردم آن حضرت فرمود: که اى خیبری وصى حضرت رسالت پناهى من هستم .
چون خیبرى این را شنید به دست و پاى آن حضرت افتاده ایمان آورد و به شرف اسلام مشرف شد