ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
حرمت خانه وحى در قرآن و حدیث .
مهر ورزیدن و دوست داشتن پیامبر خدا از اصولى است که قرآن به آن دعوت مى کند، و یادآور مى شود که علاقه ما به خدا و پیامبر (ص) باید بالاتر از مهر ما نسبت به پدران و فرزندان و برادران و همسران و خویشاوندان باشدو در آیه اى دیگر مودت «ذى القربى» را پاداش رسالت تلقى مى کند و مى فرماید :
قُلْ لا اَسْئَلکُمْ عَلَیْهِ اَجْرَاً اِلاّ الْمَوَدَةَ فِى الْقُرْبى
بگو من پاداشى جز مودت ذى القربى نمى خواهم.
در لسان قرآن ، خانه وحى و خانه هاى وابسته به آن از همان احترامى برخوردارند که مساجد و خانه هاى خدا از آن برخوردار مى باشند، مساجد در فقه اسلامى ، براى خود موضوعى است که احکام خاصى دارند، بیوت پیامبران و باالاخص بیت پیامبر گرامى و بیوت وابسته در برخى از احکام با مساجد یکسانند.
قرآن در باره خانه هاى پیامبران چنین مى فرماید:
فی بُیُوت اَذِنَ اللّهُ اَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فیهَااسْمُهُ یُسَبِحُ لَهُ فیها بِالْغُدُوِ وَ الاْصال
خانه هایى که خدا به ترفیع و تکریم و بردن نامش در آن، فرمان داده است ، و مردان خدا را در آن صبح و عصر تسبیح مى گویند.
مقصود از این بیوت به تصریح پیامبر گرامى (ص) مساجد نیست بلکه خانه هاى پیامبران است . و فرمان به ترفیع خواه ظاهرى باشد خواه معنوى حرمت بیوت پیامبران را فریضه لازم مى داند.
جلالدین سیوطى ( 848 ـ 911 ) در تفسیر خود به سندى از انس بن مالک نقل مى کند وقتى که پیامبر خدا آیه « فى بیوت اذن الله » را تلاوت فرمود مردى برخواست و گفت مقصود از «بیوت» که خدا به ترفیع آن فرمان داده است چیست؟
پیامبر خدا فرمود « بیوت الانبیاء » خانه هاى پیامبران است ، سپس ابوبکر برخواست و در حالى که به خانه على و فاطمه اشاره مى کرد گفت: این خانه از همین بیوت است؟ پیامبر فرمود: از برترین و بارزترین آنها است.
تکریم بیوت پیامبران و بالاخص بیوت پیامبر گرامى ، به زمان خود اختصاص ندارد بلکه مسلمانان در طول زمان باید در حفاظت و صیانت و مرمت و بازسازى آنها بکوشند، و با گرامى داشتن این آثار ، به اصالتها و نشانها بقاء و پایدارى بخشند.
جاى تأسف است که امت اسلامى پس از درگذشت پیامبر گرامى این اصل را نادیده گرفته و شئون او را درباره خاندانش و بیت مسکونى فرزندانش رعایت نکردند، و بى حرمتى را نسبت به برخى از بیوت او روا داشتند ، و این کار نکوهیده براى یک محقق تاریخ پوشیده نیست ، تا آنجا که متعصب ترین نویسنده معاصر « ابوالحسن ندوى » در برخى از آثار خود به این نکته توجه نموده و مى گوید : پس از درگذشت پیامبر با فرزندان او رفتار درست انجام نگرفت.
ادامه دارد...
((اللهم عجل لولیک الفرج))