یا بنی آدم...

خداوند سبحان خطاب به آدمى می فرماید:

یَابْنَآدَمَ!

1. أَکْثِرْ مِنَ الزّادِ، فَإِنَّ الطَّریقَ بَعیدٌ بَعیدٌ. 2. وَجَدِّدِ السَّفیْنَةَ، فَإِنَّ الْبَحْرَ عَمیقٌ عمیقٌ. 3. وَخَفِّفِ الْحَمْلَ، فَإِنَّ الصِّراطَ دَقیقٌ دَقیقٌ. 4. وَأَخْلِصِ الْعَمَلَ، فَإِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ بَصیرٌ. 5. وَأَخِّرْ نَوْمَکَ إِلَى الْقَبْرِ. 6. وَفَخْرَکَ إِلَى الْمیْزانِ. 7. وَشَهْوَتَکَ إِلَى الْجَنَّةِ. 8. وَراحَتَکَ إِلَى الاْخِرَةِ. 9. وَلَذَّتَکَ إِلَى الْحُورِ العینِ. 10. وَکُنْ لى، أَکُنْ لَکَ. 11. وَتَقَرَّبْ إِلَىَّ بِاسْتِهانَةِ الدُّنْیا. 12. وَتَبَعَّدْ عَنِ النّارِ لِبُغْضِ الْفُجّارِ وَحُبِّ الاَْبْرارِ. 13. فَإِنَّ اللّهَ لایُضیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنینَ.

اىفرزندآدم!

1. «توشه» را افزون کن، که «راهِ» [آخرت و رسیدن به سعادت]، دور است دور!

2. و «کشتى» را تعمیر کن، که «دریا» عمیق است عمیق!

3. و «بار»[هاى اضافى که در این سفر به کارت نمی آیند] را فروگذارو سبک گردان، که «صراط»، باریک و دقیق است دقیق!

 4. و «عمل»[و کردار و گفتارت] را خالص گردان، که «حسابرس» بیناست بینا!

5. و خفتن خویش را به تأخیر بینداز و آن را براى درون قبر بگذار! 6. و فخر کردنت را براى هنگامه برپایى «میزان» [در قیامت] بگذار.

7. و میل [و برآوردن خواهشهاى دل]ات را براى بهشت واگذار.

8. و راحتى و آسایشت را براى جهان آخرت بگذار.

 9. و لذت جوییات را براى [زیستن در کنار] همسران بهشتى واگذار.

 10. و براى من باش تا من ـ نیزـ براى تو باشم.

 11. و با سبک شمردن دنیا، به من نزدیک شو و تقرّب بجوى.

 12. و با دشمن داشتن فاجران و بدکاران، وـ نیزـ دوستى با ابرار و نیکان، خویشتن را از آتش، دور بدار.

13. پس [بدان که] خداوند، پاداش نیکوکاران را تباه نمی سازد.