ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
در ورود اهلبیت علیهم السلام به کربلا روایت شده است که: «وأما أم کلثوم فقد نشـرت شعرها و لطمت خدیها».
«و اما حضرت امکلثوم علیهاسلام، پس موی خود را پریشان کرد و برگونههای خود لطمه زد…». امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه فرمودند: «وَ أَسْرَعَ فَرَسُکَ شَارِداً وَ إِلَى خِیَامِکَ قَاصِداً مُحَمْحِماً بَاکِیاً فَلَمَّا رَأَیْنَ النِّسَاءُ جَوَادَکَ ... بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ لِلشُّعُورِ نَاشِرَاتٍ وَ لِلْخُدُودِ لَاطِمَاتٍ وَ لِلْوُجُوهِ سَافِرَاتٍ وَ بِالْعَوِیلِ دَاعِیَاتٍ.»
«در این هنگام اسب تو شیون کنان و شیهه کنان با سرعت به سوی حرمت بازگشت، زنان که این صحنه را دیدند از خیمهها بیرون آمدند در حالی که موهایشان پریشان بود بر سر و صورت خود میزدند و با صدای بلند گریه و شیون میکردند.»