ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
عماد الدین طبرى در کتاب بشارة المصطفى نقل مى کند که روزى پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله
وسلم ) بسیار شاد و خرم وارد بر امیر المؤمنین (علیه السلام ) شد بر او سلام کرد. جواب داد. على
(علیه السلام) عرض کرد یا رسول الله (صلى الله علیه و آله و سلم ) هیچگاه ندیده بودم مانند امروز
شاد و خرم باشید. فرمود آمده ام تو را بشارت دهم . یا على در این ساعت جبرئیل بر من نازل شد،
گفت خداى سلامت مى رساند و مى گوید على را بشارت ده شیعیان مطیع و عاصیش اهل بهشتند.
همین که على (علیه السلام ) این سخن را شنید به سجده افتاد آنگاه دست بسوى آسمان دراز
نموده عرض کرد پروردگارا! گواه باش بر من که نیمى از حسنات خود را به شیعیانم بخشیدم . امام
حسن (علیه السلام ) نیز همین کار را کرد. امام حسین (علیه السلام ) هم گفت خدایا گواه باش من
هم نصف حسنات خود را به شیعیان پدرم بخشیدم . پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) فرمود
شما از من سخاوتمندتر نیستید من نیز نیمى از حسنات خود را به شیعیان على بخشیدم .
خداوند خطاب کرد:
کرم شما از من بیشتر نیست من تمام گناهان شیعیان على را بخشیدم و آمرزیدم
سلام واقعا امیدوارکننده ست ولی گناه کردن هم حدی داره .