مقصود از این ولاء چیست ؟

مقصود از این ولاء چیست ، آیا صرفا محبت و

ارادت خاصی است که مردم باید نسبت به آن حضرت داشته باشند یا بالاتر از این است ، مطلبی است که عن قریب درباره اش سخن خواهیم گفت فعلا سخن ما در این است که برخلاف تصور بعضی از علمای اهل تسنن ، مفاد این‏ آیه ، ولاء خاص است نه ولاء عام . ولاء امامت و پیشوایی ، و به عبارت دیگر مقام مرجعیت دینی ، یعنی‏  مقامی که دیگران باید از وی پیروی کنند ، او را الگوی اعمال و رفتار خویش قرار دهند و دستورات دینی را از او بیاموزند ، و به عبارت دیگر زعامت دینی . چنین مقامی مستلزم عصمت است ، و  چنین کسی قول و عملش سند و حجت است برای دیگران این همان منصبی است‏ که قرآن کریم درباره پیغمبر اکرم می‏فرماید : « لقد کان لکم فی رسول الله اسوش حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر و ذکر الله کثیرا: برای شما در ( رفتار ) فرستاده خدا پیروی ای نیکوست برای آنان که‏  امیدوار به خدا و روز دیگرند و خدا را بسیار یاد کنند . قل ان کنتم تحبون الله فاتبعونی یحببکم الله و یغفر لکم ذنوبکم‏غ (2). بگو اگر خدا را دوست دارید از من پیروی کنید ، تا خدا شما را دوست‏ بدارد و گناهانتان را بیامرزد . در این آیات رسول الله را الگویی معرفی کرده که مردم باید رفتار و اخلاقشان را با رفتار و اخلاق او تطبیق دهند و او را مقتدای خویش سازند ، و این خود دلیل عصمت آن حضرت است از گناه و خطا ، زیرا اگر خطا و گناهی ممکن بود از او صادر گردد دیگر جا نداشت خدای متعال او را پیشوا و مقتدا معرفی کند . این مقام پس از پیغمبر به اهل البیت رسید و بر طبق روایتی که اکثر علمای اهل سنت در کتب سیره و تاریخ و کتب روایت خود از قریب سی نفر از صحابه پیغمبر نقل کرده اند اهل البیت را به پیشوایی و امامت برگزید ، فرمود : « انی تارک فیکم الثقلین : کتاب الله و عترتی اهل بیتی ، و انهما لن‏ یفترقا حتی یردا علی الحوض ، فلا تقدموهما فتهلکوا ، و لا تقصروا عنهما فتهلکوا ، و لا تعلموهم فانهم أعلم منکم » من در بین شما دو چیز ارزنده را باقی می‏گذارم : کتاب خدا و اهل بیتم‏ را آنها جدا نگردند تا در حوض کوثر بر من وارد آیند بر آنها پیشی نگیرید که تباه شوید ، و از آنها کوتاهی نکنید که تباه شوید ، و به آنان‏ نیاموزید که از شما داناترند در اینجا پیغمبر ، اهل البیت را درست قرین و توأم کتاب خدا قرار می‏دهد و خدا درباره کتابش می‏فرماید : « لا یاتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه  باطل و نادرستی نه از پیش رو و نه از پشت سر به آن راه نمی‏یابد .  و اگر اهل البیت گرد باطل و نادرستی می‏گشتند ، اینچنین قرین و توأم‏ کتاب قرار نمی‏گرفتند ، و اگر همچون نبی اکرم از گناه و خطا معصوم و منزه‏ نمی‏بودند اینچنین به جای وی پیشوا و مقتدا نمی‏شدند...