"نمود" ما و "بود" ما

گویند یکی از علمای بزرگ را دیدند که در کنار جوی آبی نشسته وبلند بلند گریه میکند.

شاگردانش پرسیدند اتفاقی افتاده است؟؟ چرا اینگونه اشک میریزد وناله میکنید؟ 

شیخ با گریه گفت یکی از لات های اطراف به من کلامی گفت که مرا بهم ریخت وپریشان ساخت!

پرسیدند :آیا به شما دشنامی داد؟ فرمود :خیر

پرسیدند مگر به شما چه گفت ؟؟

شیخ پاسخ داد : آن جوان به من گفت  که ای شیخ !! من همانی هستم که همه میگویند ، آیا تو همانی هستی که مردم می گویند ؟!!

کلاهمان را قاضی کنیم وببینیم آیا واقعا ما همانی هستیم که همه می گویند ؟! یا این که  " نمود " ما بیشتر از "بود " ماست...