فعل مرا دیدی ولی چیزی نگفتی
بنده همان بنده ، خدا مثل همیشه
از ما توسل از تو لطف و دست گیری
آقا همان آقا ، گدا مثل همیشه
مولانا علی بن ابیطالب:
به اندازه تمام ریگ های بیابان وموی حیوانات وقطره های باران به من ظلم شده است...
همیشه می کنم با این سخن عشق
حسن مولا حسن آقا حسن عشق
دو قطره اشک خجالت، هزار کوه گناه
کرامتی که همین است جنس بازارم
ما گدایان شما بوده، نه جای دگریم
حاجت خویش کجا جز در این خانه بریم؟
گر چه ما غرق گناهیم ولی از سر لطف
میکنی باز مدارا، همه را میبخشی