علی مع الحق والحق مع العلی
وَ سَقــــــاهُمْ رَبُّهُــــمْ شَرابـــــاً طَــــهُوراً
علی مع الحق والحق مع العلی
وَ سَقــــــاهُمْ رَبُّهُــــمْ شَرابـــــاً طَــــهُوراًعلـــــــــــــــــــــی جانم...
قال الله تبارک و تعالی : "هو الذی یصورکم فی الارحام کیف یشاء لااله الا هو العزیز الحکیم" ( آل عمران 6)
مفاتیح الجنان : "یا من یصور فی الارحام ما یشاء" (دعای جوشن کبیر 84)
« انا المُصوّر فی الاَرحام.» منم صورت دهنده اطفال در رحم‌ها.
از کتب مخالفین کشفی ترمذی در المناقب المرتضویه ص 148
جمله ای زیبا...
در صحنه کربلا ما هستیم که داریم شمشیر می زنیم وشمشیر می خوریم...
ما را به شهادت کشانده اند...
ما در واقع عزادار خودمان هستیم...
چرا که امام پاره تن ماست...
موی پریشان کردن در عزای سیدالشهدا علیه السلام
در ورود اهلبیت علیهم السلام به کربلا روایت شده است که: «وأما أم کلثوم فقد نشـرت شعرها و لطمت خدیها».
«و اما حضرت ام‌کلثوم علیهاسلام، پس موی خود را پریشان کرد و برگونه‌های خود لطمه زد…». امام زمان علیه السلام در زیارت ناحیه مقدسه فرمودند: «وَ أَسْرَعَ فَرَسُکَ شَارِداً وَ إِلَى خِیَامِکَ قَاصِداً مُحَمْحِماً بَاکِیاً فَلَمَّا رَأَیْنَ النِّسَاءُ جَوَادَکَ ... بَرَزْنَ مِنَ الْخُدُورِ لِلشُّعُورِ نَاشِرَاتٍ وَ لِلْخُدُودِ لَاطِمَاتٍ وَ لِلْوُجُوهِ سَافِرَاتٍ وَ بِالْعَوِیلِ دَاعِیَاتٍ.»
«در این هنگام اسب تو شیون کنان و شیهه کنان با سرعت به سوی حرمت بازگشت، زنان که این صحنه را دیدند از خیمه‌ها بیرون آمدند در حالی که موهایشان پریشان بود بر سر و صورت خود می‌زدند و با صدای بلند گریه و شیون می‌کردند.»
لطمه زدن در عزای سیدالشهدا علیه السلام
از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمود: «… وَ لَقَدْ شَقَقْنَ الْجـُیُوبَ وَ لَطَمْنَ الْخـُدُودَ الْفَاطِمِیَّاتُ عَلَى الْحـُسَیْنِ علیه السلام وَ عَلَى مِثْلِهِ تُلْطَمُ الْخـُدُودُ وَ تُشَقُّ الْجـُیُوبُ» .
«… و هرآینه زنان فاطمی در شهادت حسین بن علی علیه السلام گریبان‌ها را دریدند و بر صورت‌ها زدند
و بر مانند حسین علیه السلام باید به صورت‌ها زده شود و گریبان‌ها و یقه‌ها چاک داده شود»
قاتل سیدالشهدا هرگز شفاعت نخواهد شد
رسول خدا صلّى الله علیه و آله فرمود: موسى بن عمران از پروردگار خود درخواست کرده که: خداوندا! برادرم هارون مرده است، او را بیامرز، ایزد متعال به او وحى فرستاد که اى موسى! اگر براى اوّلین و آخرین گذشتگان و آیندگان از من طلب مغفرت بنمائى خواسته ات را مى پذیرفتم و همه را مورد عفو قرار میدادم مگر قاتلین حسین بن علىّ بن ابى طالب را، که از قاتلان او انتقام خواهم گرفت.
عظمت و وسعت عزاداری برای سیدالشهدا علیه السلام و عاقبت تشکیک در آن ...
تشکیک ابلیس و شیطان صفتان بین محبان و شیعیان برای توسل به اهلبیت علیهم السلام
امام زین العابدین علیه السلام از حضرت زینب علیهاسلام ، از ام ایمن روایت فرمودند:
هنگامی که خبر شهادت امام حسین علیه السلام را داده، فرمودند: ابلیس (لعنت الله علیه) در آن روز از خوشحالى به پرواز در می‌آید در تمام نقاط زمین با دستیاران و عفریت‌هایش و به آنها می‌گوید: اى جماعت شیاطین! طلب و تقاص خود را از فرزند آدم گرفته و در هلاکت ایشان به نهایت آرزوى خود رسیدیم و آتش دوزخ را نصیب ایشان نمودیم، مگر آن کسانى که به این جماعت (یعنی اهلبیت پیامبر علیهم السللام) چنگ بزنند؛ از این رو سعى کنید نسبت به ایشان در مردم تشکیک ایجاد کرده و آنها را بر دشمنى ایشان وادارید که تا بدین وسیله گمراهى مردم و کفرشان مسلّم و محقّق کرده و نجات دهنده‌اى از ایشان بهم نرسد، (آنگاه حضرت فرمودند:) ابلیس با اینکه بسیار دروغگو و کاذب است اما این کلام را به ایشان راست گفت».
آخرین مناجات حسین بن على علیه السلام...
اى خدایى که مقامت بس بلند، غضبت شدید، نیرویت بالاتر از هر نیرو، تو که از مخلوقات خویش مستغنى هستى و در کبریا و عظمت فراگیر، به آنچه بخواهى توانا، رحمتت به بندگانت نزدیک ، وعده ات صادق ، نعمتت شامل ، امتحانت زیبا، به بندگانت که تو را بخوانند نزدیک هستى و بر آنچه آفریده اى احاطه دارى و هرکس که از در توبه درآید پذیرایى ، آنچه را که اراده کنى توانایى ، آنچه را که بخواهى درک توانى کرد، کسى را که شکرگزار تو باشد شکرگزارى ، یاد کننده ات را یادآورى ، من تو را خوانم که نیازمند تواءم و به سوى تو روى آرم که درمانده تواءم ، ترسان به پیشگاهت فزع مى کنم ، غمگین دربرابرت مى گریم ، از تو مدد مى طلبم که ناتوانم ، خود را به تو وامى گذارم که بسنده اى ، خدایا! در میان ما و قوم ما داورى کن که آنان از راه مکر و حیله وارد شدند و دست از یارى ما برداشتند وما را که فرزندان پیامبر و حبیب تو محمد صلّى اللّه علیه و آله هستیم به قتل رسانیدند، پیامبرى که به رسالت خویش انتخاب نموده وامین و حیش قرار داده اى ، اى خدا! اى مهربانترین ! در حوادث ، بر ما گشایش و در پیشامدها، برما خلاصى عنایت کن
در مقابل قضا و قدر تو شکیبا هستم اى پروردگارى که بجز تو
خدایى نیست . اى فریادرس دادخواهان که مرا جز تو پروردگارى و معبودى نیست . برحکم
و تقدیر تو صابر و شکیبا هستم . اى فریادرس آنکه فریادرسى ندارد، اى همیشه زنده اى
که پایان ندارد. اى زنده کننده مردگان . اى خدایى که هرکسى را با اعمالش مى سنجى ،
در میان من و این مردم حکم کن که تو بهترین حکم کنندگانى ..
و آنگاه که صورت به خاک مى گذاشت ، گفت
:بِسْمِ اللّه وَبِاللّه وَفِى سَبیلِ اللّه وَعَلى مِلَّةِ رَسُولِاللّه